Pacjent onkologiczny w gabinecie

Praca z pacjentem onkologicznym bywa dla psychologów i psychoterapeutów źródłem niepewności. Pojawiają się pytania o granice kompetencji, adekwatność interwencji, sens klasycznych technik terapeutycznych w sytuacji zagrożenia zdrowia i życia, a także o własne reakcje emocjonalne w kontakcie z cierpieniem pacjenta. Część specjalistów unika tej grupy pacjentów właśnie z powodu lęku przed zrobieniem „za dużo” albo „za mało”.

To szkolenie zostało zaprojektowane tak, aby uporządkować wiedzę, zmniejszyć napięcie związane z pracą kliniczną i dać solidne oparcie w codziennej praktyce gabinetowej.

Po co to szkolenie

Celem szkolenia jest pokazanie, jak pracować z pacjentem onkologicznym w sposób profesjonalny, realistyczny i oparty na rozumieniu procesu choroby oraz jej konsekwencji psychicznych. Uczestnicy uczą się, jak dostosowywać znane im techniki terapeutyczne do zmiennego stanu pacjenta, etapu leczenia i aktualnych zasobów, bez presji „naprawiania” sytuacji, na którą często nie ma wpływu.

Co daje udział w szkoleniu

Uczestnicy zyskują większą pewność w prowadzeniu terapii pacjentów onkologicznych, lepsze rozumienie ich reakcji emocjonalnych oraz jasność co do celów pracy terapeutycznej. Szkolenie pomaga odróżniać reakcje mieszczące się w normie adaptacyjnej od tych, które wymagają pogłębionej interwencji. Zmniejsza też obciążenie emocjonalne specjalisty, porządkując rolę psychologa lub psychoterapeuty w procesie leczenia.

Czego się nauczysz

• jak rozumieć psychologiczne znaczenie diagnozy i kolejnych etapów leczenia
• jak pracować z lękiem, obniżonym nastrojem, poczuciem utraty kontroli i niepewnością
• jak dostosowywać techniki poznawcze, behawioralne i emocjonalne do możliwości pacjenta
• jak budować i utrzymywać relację terapeutyczną w warunkach dużej zmienności stanu zdrowia
• jak rozpoznawać własne reakcje i dbać o higienę psychiczną w tej pracy

Dlaczego ta umiejętność jest ważna

Coraz więcej osób żyje z doświadczeniem choroby nowotworowej, zarówno w trakcie leczenia, jak i po jego zakończeniu. Trafiają oni do gabinetów psychologicznych z bardzo różnymi potrzebami, nie zawsze w formie klasycznych zaburzeń. Umiejętność pracy z tą grupą pacjentów pozwala oferować pomoc adekwatną, opartą na zrozumieniu kontekstu medycznego i psychicznego, a jednocześnie bez przekraczania granic roli zawodowej.